Życie bez zdarzeń - interpretacja wiersza. Podmiot liryczny przedstawia swoją wizję godziwego życia, które składa się ze spójnych elementów codzienności. Ludzka egzystencja została ukazana ze spokojem, jest pozbawiona poważnych problemów, trudnych do podjęcia decyzji, nieszczęśliwej miłości. Najpiękniejsze wiersze o miłości i poezja miłosna autorstwa Wisławy Szymborskiej. Powyżej prezentujemy nasz autorski wybór poezji. Jak wiadomo, miłość jest niewyrażalna w słowach. Znaleźli się jednak tacy, którzy próbowali ją opisać i tak powstały najpiękniejsze wiersze o miłości. Ni Miłość (chrześcijaństwo) – umiłowanie prawdy. Symboliczne przedstawienie związku miłości duchowej i prawdy w życiu tego , autora maksymy: niespokojne jest serce człowieka, dopóki nie spocznie w Bogu 1645-1650 r., olej na płótnie, caritas, amor, dilectio, agape) – pragnienie dobra. Podstawowe źródło szczęścia człowieka. Wezwanie do nawrócenia w Kościele. Wszyscy jesteśmy grzesznikami. Poczuwamy się do niejednego grzechu. Biblijne opowiadanie o zerwaniu wspólnoty z Bogiem czytamy w wielkim poście. Wtedy Bóg słowami Pisma św. wzywa nas do nawrócenia i pokuty. Wyrazem zewnętrznym tej pokuty jest posypywanie głów popiołem na rozpoczęcie wielkiego postu. Nie będę człowiekiem wolnym, nie będę umiał (a) kochać, jeżeli nie będę miał (a) czystego serca. Czystość serca jest fundamentem wolności i miłości. Człowiek czystego serca jest wewnętrznie wolny i dlatego potrafi kochać miłością czystą i bezinteresowną. Czystość serca zdobywa się w dramatycznej duchowej walce, która Nawiązując do powyższych argumentów, jestem zdania, iż budowa przyszłości bez miłości jest ewidentnie niemożliwa. Przyszłość, czy wspólna egzystencja dwojga ludzi jest możliwa jedynie wtedy, kiedy łączy ich prawdziwe uczucie, które daje bardzo wiele możliwości, stawiając jednak pewne wymagania. Prawdziwa miłość jest BOk6Qm. Strony 1 Zaloguj się lub zarejestruj by napisać odpowiedź 1 2012-10-22 12:05:24 gx280 Niewinne początki Nieaktywny Zarejestrowany: 2012-10-22 Posty: 5 Temat: życie bez miłościWitamNatknąłem sie na to forum przypadkowo, znalazłem podobne do mojej historie i postanowiłem napisać (po raz pierwszy na jakimkolwiek forum)Jestem żonaty od 18 lat, mam 2 wspaniałych dzieci i żonę, której nie kocham. Nigdy nie czułem do niej motyli w brzuchu. To ona zabiegała o moje względy przed ślubem, a mnie wydawało się wówczas, że głębsze uczucie się pojawi, że bedę ja małżeństwo na zewnatrz wydaje się udane, dzieci doskonale się uczą, pracujemy nie robimy awantur. Ja zajmuję się domem, dziećmi, robię zakupy, gotuję, nie mam żadnych nałogów - słowem mąż idealny, jak mówią znajomi, ale nie potrafię okazywać jej czułości, nie potrafię wykrzesać w stosunku do niej zawsze pogodnym człowiekiem, z optymizmem patrzącym przed siebie, ale teraz coraz bardziej czuję, że to małżeństwo zabija we mnie całą radość. Wszystko staje mi się obojętne, czuję że życie płynie gdzieś żona jest bardzo zazdrosna, często robiła mi wymówki, po moich wyjazdach służbowych nigdy jej nie zdradziłem, pod tym względem mam czyste bo jest coraz gorzej, żona zdaje sobie sprawę, że coś się we mnie zmieniło, robi mi ciągle wymówki że jej nie widzę, nie zauważm, że nie mm ochoty na sex i tak rzeczywiście chyba tylko po to żeby wyrzucić to z siebie, wiem że nikt nie jest w stanie mi pomóc, że sam muszę podjąć decyzję czy żyć dalej razem dla dzieci, czy rostać się i pozwolić jej poszukać szczęścia, którego tak potrzebuje. 2 Odpowiedź przez Tegan 2012-10-22 12:08:29 Tegan Przyjaciółka Forum Nieaktywny Zarejestrowany: 2012-06-14 Posty: 1,114 Wiek: 27 Odp: życie bez miłościtragedia....po co brales z nia slub? co chcesz teraz zrobic? jak odejdziesz to bedzie znaczylo ze zmarnowala tyle lat .....na pewno moim zdaniem jej tego nie mow, ja bym sie zalamala w takiej sytuacji a Ciebie nie jest mi szkoda bo wiedziales co robisz w dzien slubu, za przeproszeniem facet jestes czy co? nie wiem jak tak mozna! 3 Odpowiedź przez Cyngli 2012-10-22 12:15:20 Cyngli Gość Netkobiet Odp: życie bez miłości Przerażająca jest Twoja historia...Nie będę Cię krytykować, ale ciekawa jestem, co zamierzasz sytuacja jest patowa - jeśli jej powiesz całą prawdę o Waszym związku i odejdziesz, ona się zostaniesz, nic się nie zmieni, będziecie dalej cierpieć oboje, bo przypuszczam, że sam źle się z tym wszystko uważam, że... powinniście porozmawiać i ustalić razem, co dalej. Będzie ciężko, ale żona ma prawo wiedzieć, co się dzieje w Twojej odejdziesz, będziesz miał szansę odnaleźć wreszcie miłość - a i Twoja żona otrzyma takową, będzie mogła ponownie być będzie jej trudno, na pewno się załamie. Ale jeśli odpowiednio porozmawiacie i ustalicie, a Wasze kontakty będą w miarę znośne, to myślę, że ona poradzi sobie z tym, jakoś dojdzie do siebie i zacznie na nowo układać sobie zazdroszczę ani jej, ani Tobie. Bo będziesz żył z wyrzutami sumienia, jeśli ona sobie z tym nie poradzi. Niech to będzie kara za kłamstwo - bo nie kochałeś jej. Przysięgałeś miłość. Kłamałeś. 4 Odpowiedź przez anecznik 2012-10-22 13:35:32 anecznik Szamanka Nieaktywny Zarejestrowany: 2012-09-14 Posty: 299 Odp: życie bez miłości Wiesz zależy ile dla Ciebie warte jest to małżeństwo, jeśli już nic i nie masz oporów to się to,że tu piszesz wskazuje,że szukasz innych chcesz to ratować to musisz z nią rozmawiać, może iść na terpię, powiedzieć co Cię boli,a co da się jeszcze nie jest nam dana raz na całe życie- zamienia się w przywiązanie,przyjaźń, szacunek etc... trzeba o to wszystko nie spróbujesz z nią rozmawiać to sie nie dowiesz czy masz z kim to ratować. Kiedyś zapytałam moją mamę czemu tkwi w swoim małżeństwie które dalekie jest od ideałów- ona powiedziała,że małżeństwo to też wierność wyborowi i ona chce być wierna. Ojciec nigdy jej nie rozumiał,ale też świadomie nie chciał Ci współczuję - gdyby mój facet przyszedł i powiedział,że przestał mnie kochać i widzieć sens naszego związku ratowałabym to z całych sił, chyba że on by już nie chciał...powodzenia "Jeżeli ktoś nie kocha cię tak jak­byś te­go chciał, nie oz­nacza to, że nie kocha cię on z całego ser­ca i po­nad siły." 5 Odpowiedź przez Cyngli 2012-10-22 13:40:51 Cyngli Gość Netkobiet Odp: życie bez miłości anecznik napisał/a:Naprawdę Ci współczuję - gdyby mój facet przyszedł i powiedział,że przestał mnie kochać i widzieć sens naszego związku ratowałabym to z całych sił, chyba że on by już nie chciał...Autor sam przyznaje, że NIGDY żony nie kochał, nawet przed ślubem! 6 Odpowiedź przez nika76 2012-10-22 15:40:21 nika76 Woman In Red Nieaktywny Zarejestrowany: 2012-10-05 Posty: 258 Odp: życie bez miłości Nie wiem, jaka jest Twoja definicja miłości, ale dojrzała miłość to nie tylko motylki w brzuchu. Może przechodzisz kryzys wieku średniego i wydaje Ci się tylko, że żony nie kochasz i nigdy nie kochałeś, bo jest zbyt zwyczajnie w waszym życiu i nie ma adrenaliny. W każdym związku prędzej , czy później ta zwyczajność przychodzi. Co będzie, gdy o wszystkim powiesz żonie, rozstaniecie się, a później stwierdzisz, że to ona była miłością Twojego życia?Zastanów się czy warto poświęcać to wszystko tylko po to, aby się o tym przekonać. Pozwól sobie na porzucenie wszystkiego, co Ci nie służy, nie rozwija Cię i nie daje Ci szczęścia. 7 Odpowiedź przez gx280 2012-10-22 16:45:52 gx280 Niewinne początki Nieaktywny Zarejestrowany: 2012-10-22 Posty: 5 Odp: życie bez miłościKiedy się pobieraliśmy byłem szczęśliwy, mimo, że to nie była wielka namiętność, chciałem tego - prostuję bo z mojego pierwszego postu można odczytać, że zrobiłem to wbrew sobie - wtedy nieTo teraz dochodzę do wniosku, że trzeba było czekać na wielką namiętność, a nie liczyć, że z tym co czuję przetrwamy całe życie, ja bym dał radę, ale mojej żonie to nie wystarcza. Ja nie narzekałem na nasze wspólne życie, byłem pogodzony z tym co mam i jak ktoś napisał wierny wyborowi - to żona wywołała we mnie te wszystkie myśli o braku zawsze znaleźć małe szczęścia w drobiazgach codziennego życia i to mi wystarczało, moja żona niestety nie, uzależnia swoje szczęście tylko ode mnie i od moich uczuć. I w tym tkwi cały problem, że chce mieć wszystko. Nie potrafi cieszyć sie tym co jej daję przywiązanie przyjaź, szacunek, chce namiętności. Na razie nie widzę wyjścia. 8 Odpowiedź przez nika76 2012-10-22 17:51:13 nika76 Woman In Red Nieaktywny Zarejestrowany: 2012-10-05 Posty: 258 Odp: życie bez miłości Może zaproś żonę na romantyczną kolację, wyjedźcie gdzieś tylko we dwoje. Zobaczysz, czy wtedy powrócą dawne możecie skorzystać też z terapii małżeńskiej. Pozwól sobie na porzucenie wszystkiego, co Ci nie służy, nie rozwija Cię i nie daje Ci szczęścia. 9 Odpowiedź przez anecznik 2012-10-22 17:57:05 anecznik Szamanka Nieaktywny Zarejestrowany: 2012-09-14 Posty: 299 Odp: życie bez miłości Brzmisz jakby żona zdusiła w Tobie radość życia przez swoją nachalną miłość i uzależnienie od Ciebie ...Oboje jesteście dorośli, od tego jest rozmowa by wyjaśniać sobie kto kogo przydusza swoim zachowaniem, a nie cicho znosić wszystko przez 18lat by teraz poczuć że ma się dość tyranii zaborczej ,ale poniekąd pozwoliłeś żonie na zachowania które Cię teraz od niej jeszcze bardziej odpychają... "Jeżeli ktoś nie kocha cię tak jak­byś te­go chciał, nie oz­nacza to, że nie kocha cię on z całego ser­ca i po­nad siły." 10 Odpowiedź przez alfaalfa 2012-10-22 20:18:19 alfaalfa Przyjaciółka Forum Nieaktywny Zarejestrowany: 2011-11-27 Posty: 1,871 Odp: życie bez miłości gx280 napisał/a:To teraz dochodzę do wniosku, że trzeba było czekać na wielką namiętność, a nie liczyć, że z tym co czuję przetrwamy całe życie, ja bym dał radę, ale mojej żonie to nie wystarcza. Ja nie narzekałem na nasze wspólne życie, byłem pogodzony z tym co mam i jak ktoś napisał wierny wyborowi - to żona wywołała we mnie te wszystkie myśli o braku pytanie: spotkałeś kogoś i poczułeś motyle, lub zapałałeś namiętnością na jej widok.. i stąd ten post na forum? Dla mnie to brzmi jakbyś zaczynał się sam przed sobą tłumaczyć.. bo ważna jest dla mnierównowaga uczynków i słów 11 Odpowiedź przez gx280 2012-10-22 21:35:28 gx280 Niewinne początki Nieaktywny Zarejestrowany: 2012-10-22 Posty: 5 Odp: życie bez miłościNie, nie spotkałem nikogo i nie poczułem "motyli", jestem bardzo daleki od szukania innej kobiety. Wszedłem przypadkiem, szukając po sieci ludzi z podobnymi problemami. Nie spodziewam się cudownego rozwiązania, ale muszę przyznać, że niektóre posty, wypowiedziane przez obcych ludzi uświadomiły mi moją sytuację, dziekuję "anecznik" za szybką i bardzo trafną diagnozę. 12 Odpowiedź przez anecznik 2012-10-22 22:39:33 anecznik Szamanka Nieaktywny Zarejestrowany: 2012-09-14 Posty: 299 Odp: życie bez miłości Nie wiem czy Ty tak serio czy ironicznie, ale ja wierzę w w rodzinę, w uczucia, które są szlachetne ,a nie ulotne i zwodnicze jak ta cała otaczająca nas wierzę, że zawsze można do siebie dotrzeć, jeśli są 2mądre osoby szukającego wspólnego tym forum jest wiele osób z doświadczeniem i mądrością, która otwiera czasem oczy. Wiele jest też związków w kryzysie - może któryś będzie podpowiedzią co robić....powodzenia "Jeżeli ktoś nie kocha cię tak jak­byś te­go chciał, nie oz­nacza to, że nie kocha cię on z całego ser­ca i po­nad siły." 13 Odpowiedź przez dziwnaismutna 2012-10-23 09:28:49 dziwnaismutna Netbabeczka Nieaktywny Zarejestrowany: 2012-08-05 Posty: 488 Odp: życie bez miłościposzles na latwizne, wziales na zone kobiete ktorej nie kochales. czego sei spodzewasz zatem??? 14 Odpowiedź przez dziwnaismutna 2012-10-23 09:34:23 Ostatnio edytowany przez dziwnaismutna (2012-10-23 09:36:10) dziwnaismutna Netbabeczka Nieaktywny Zarejestrowany: 2012-08-05 Posty: 488 Odp: życie bez miłości dotrzec do siebie? jak? jesli on wzial slub bez milosci, zakochania (nie ma do czego docierac), dwoje ludzi , ktorzy sa rozni, nie rozumieja sie (do czego docierac), dzieci - dzieci dorastaja, odchodza, dwoje doroslych ludzi - niby w malzenstwie, ale zostaja rozumiem ludzi, ktorzy biora slub, a nie kochaja, drugiej osoby - partnera/partnerkiprzetrwasz zycie, w takim ukladzie - ale bez radosci. pociesz sie ze pewnie nie jestem jedyny ktory w czyms takim tkwi.. 15 Odpowiedź przez alfaalfa 2012-10-23 19:42:57 alfaalfa Przyjaciółka Forum Nieaktywny Zarejestrowany: 2011-11-27 Posty: 1,871 Odp: życie bez miłości gx280 napisał/a:Nie, nie spotkałem nikogo i nie poczułem "motyli", jestem bardzo daleki od szukania innej zatem wiesz, że potrafisz je poczuć?Chodzi mi o to, że nie każdy przeżywa miłość tak osoby, które zakochują się w spojrzeniu, głosie, trafia je przysłowiowy "grom z nieba i świat wiruje" - tyle że często to silne uczucie mija równie szybko jak słomiany zapał.. a są osoby które poprzez szacunek, wspólne poznanie i oddanie są z partnerem przez całe życie i trudno mi tego nie nazwać miłością. Moim zdaniem każdy inaczej odczuwa miłość..Znam też osoby które mówią o sobie, że nie potrafią kochać, czuć czegokolwiek... bo ważna jest dla mnierównowaga uczynków i słów 16 Odpowiedź przez anecznik 2012-10-23 21:00:54 anecznik Szamanka Nieaktywny Zarejestrowany: 2012-09-14 Posty: 299 Odp: życie bez miłości Zgadzam się z alfaalfa - miłość ma wiele twarzy, wiele oznak, nie każdy kocha tak samo - zresztą jak w cytacie który zaraz pokaże się pod do oskarżania go - niestety,ale wiele znam przypadków ,że któraś ze stron liczyła,że miłość się pojawi już w wychodziło. A nawet tacy co kochali się szaleńczo po 10latach nie potrafią mi powiedzieć co się stało z tym uczuciem...życie. "Jeżeli ktoś nie kocha cię tak jak­byś te­go chciał, nie oz­nacza to, że nie kocha cię on z całego ser­ca i po­nad siły." 17 Odpowiedź przez anowi 2012-10-24 14:54:22 anowi Niewinne początki Nieaktywny Zarejestrowany: 2012-10-24 Posty: 1 Odp: życie bez miłościOch jak bardzo Cię rozumiem!!! Czytając Twoją historię miałam wrażenie,że analizuję swoje życie. Łatwo jest ferować wyroki i oceniać, trudniej przez to przechodzić. Jestem w tym samym punkcie lub jak kto woli zakręcie życiowym, co Ty. Pozdrawiam 18 Odpowiedź przez red666 2012-11-16 13:51:19 red666 Niewinne początki Nieaktywny Zarejestrowany: 2012-11-16 Posty: 4 Odp: życie bez miłościwitaj czuję jakbym czytała o sobie, jestem 5 lat po ślubie, mam 4 letnią wspaniałą córeczkę i męża, którego chyba nie kocham. nie mam z kim o tym porozmawiać, tkwię w tym związku już bardzo długo. myślałam, że z czasem pokocham męża bo jest naprawdę tego wart. kocha mnie bardzo, a ja pragnęłam rodziny, zawsze bałam się samotności, myślałam, że skoro dobrze mi z nim, bezpiecznie to podejmuję słuszną decyzję, ale czasem czuję taką wielką pustkę w środku, kiedyś kochałam kogoś lecz on bawił się mną i w końcu odszedł, dlatego jak poznałam obecnego męża zdecydowałam się być z nim bo wiedziałam, że mnie nie zrani i nie skrzywdzi jak tamten człowiek. czasem jednak żal mi tego, że nie poczuję już tych przysłowiowych motyli w brzuchu i tego powera, którego daje miłość. nie odejdę od męża, nie zrobie tego mojej córeczce nigdy. na pozór wszystko jest ok nikt nie wie o tym co czuję staram się żeby tak było, tylko męczy mnie to coraz bardziej, mąż czuje, że nie jest tak jak powinno. z z seksem też jest różnie, choć zawsze inicjuje go mąż nie ja. piszę o tym po to żeby t w końcu z siebie wyrzucić to ponoć pomaga. nie chce nikogo ranić mąż nie zasłużyła na to bym go zostawiła i tego nie zrobię, tylko czasem tak strasznie czuję się samotna i niespełniona. czy ktoś czuje podobnie?czy mimo wszystko można być szczęśliwym w mojej sytuacji? 19 Odpowiedź przez blanche neige 2012-11-16 20:29:27 blanche neige Na razie czysta sympatia Nieaktywny Zarejestrowany: 2012-11-01 Posty: 22 Odp: życie bez miłości Dobry wieczor,Skoncentrowalam sie tylko na twoim mesazu, nie czytalam calej chronologi odpowiedzi, bo nie chce byc pod wplywem mysli innych choc to na pewno dobra synteaza. Mala uwaga, nie jestem tutaj na tym forum, by strofowac, karcic, czy krytykowac kogokolwiek, moja pomoc to analiza bez tak zwanego wejscia z butami w czule punkty czlowieka, bo go respektuje, ale pozwlam sobie jedynie na rozwiniecie mysli, nawet najbardziej krotkiej tam, gdzie moze wlasnie jej nie bylo... TO TEZ WYMAGA POSLUCHU OD OSOBY KTORA PROSI O POMOCWiec :Zdziwiajacy mesaz!Pelen terazniejszosci i zarazem spojrzeznia sprzed 18 lat!Czy myslisz, ze mozna w ten sposob okreslic zwiazek malzenski majac wiek PRZED I PO TYCH 18 LATACH wspolnego zycia, bo mam wrazenie, ze dzisiaj to tak jakbys wrocil do siebie sprzed twojej decyzji malzenstwa. Jak to sie dzieje? Dlaczego wlasciwie chciales tej realcji, gdzie, jak opisujesz, to twoja zona walczyla o ciebie, starala sie itd..Tak, ale latwo tak po prostu powiedziec czlowiekowi, no wlasnie chciales przeciez tak? Moze imponowalo ci to ze ktos tak bardzo o ciebie zabiegal, ktos tak bardzo ciebie chcial i to ci sie podobalo a dzis przeszkadza? i tez przeraza? A dzisiaj po tych 18 latach co? W koncu mogles zrozumiec czego wlasciwie chcialbys? I czytajac ciebie, to ma sie wrazenie, ze osoba ktora pisze jest w koncu ta ktora wie czego chce!Nastepny watek, ktory chcialabym poruszyc, to wlasnie watek kochania, a czym jest kochanie? Czy dzisiaj wiedzialbys juz co by ci sprowadzilo szczescie? Co to jest szczescie dla ciebie?Czy jest to dzis dla ciebie stan, gdzie juz nie bedziesz musial odpowiadac na wszystkie potrzeby rodzinne, byc tym, ktory dawal i w koncu chcesz wolnosci, by w koncu dano ci swietny spokoj?Mysle, ze masz stan depresji i w koncu jakies pytania z przeszlosci, ktore dotycza tylko twojej histori personalnej, rodzinnej, wychowania, teraz wlasnie wychodza na swiatlo dzienne, bo juz nie mozesz...takiego zycia, takiej egzystencji, takiej pustki, gdzie tylko obowiazki itd... schemat zycia rodzinnego z tym co musisz i nawet seks nie jest ciekawy... to normalne, ze skoro sie zamykasz i nie mowisz osobie ktora z toba jest o tym co przezywasz w srodku, to chyba za duzy ciezar!Ale skoro juz masz dosc i przyszedles do tego forum to znak, by cos poruszyc w kregu twojej rodzinny! Bardzo dziwne odczucie: Ja mam wrazenie, ze masz duzy szacunek do zony, po mimo tego, ze ona jest "jeszcze" o ciebie zadzdrosna, a to juz 18lat! Nawet jak opisujesz twoje pustki, stany " mam dosc" to jednak piszesz o twoim gniezdzie rodzinnym bardzo pozytywnie, jestes dumny z dzieci, i jestes spokojnym czlowiekiem... To bradzo duzo i bardzo poruszjace wiec zastanow sie i moze moglbys sie troche wiece otorzyc dla zony tak jak robisz to na tym forum a moze ona tez by zrozumilala jaki etap emocjonalny przezywasz?Nie wiem to tylko moja refleksja, ale moze moglbys sprobowac inaczej?Bo mam wrazenie, ze jestes osoba z kultura z wyksztalceniel tez, i w twojej rodzinie tez nauczoni cie takiej bazy dawania z siebie wszystkiego...Z sympatia dla twojej szczerosciBlanche Neige 20 Odpowiedź przez BETKA79 2012-11-16 21:06:47 BETKA79 Niewinne początki Nieaktywny Zarejestrowany: 2012-11-16 Posty: 2 Odp: życie bez miłości Moje zdanie jest proste, bardzo ciężko z kimkolwiek wytrzymać (w związku) nie kochając !! bo tak na prawde nie ma idealnych ludzi, nie ma idealnych związków: to właśnie miłość powoduje ze ludzie sobie wybaczają, że się kochają, że zależy jednemu na drugim. Myślę że Twoja żona prędzej czy później odczuje: może już czuje że w tym związku jest SAMA (z dziećmi) obyś ty NIE ZOSTAŁ SAM !!!a NAJBARDZIEJ ZASTANAWIA MNIE, czy ktoś ci kazał się żenić? no bo jak można komuś mówić "kocham Cię" (tak naprawdę nie kochając) ? 21 Odpowiedź przez gx280 2012-11-29 01:32:38 gx280 Niewinne początki Nieaktywny Zarejestrowany: 2012-10-22 Posty: 5 Odp: życie bez miłości Witam ponownieChcę choć po części odpowiedzieć Blanche NeigeTak, wróciłem myślami do czasu młodości i usiłuję sobie przypomnieć uczucia, które mną kierowały i miotają mną podobne rozterki jak wtedy, co dalej. Te 20 lat oczywiście zmieniło mnie, jestem innym człowiekiem i patrzę na ten czas obarczony całym bagażem wspólnego chciałem tej relcji, chyba uznałem, że nie mam szans na szaloną miłość, taką z romantycznych powieści i zrezygnowałem z czekania na nią, nigdy jej nie przeżyłem i pewnie dlatego tak za nią tęsknię-ale czy ona istnieje?. Nie szukam jej, a gdyby znalazła mnie sama...nie wiem czy dałbym się że miałem wiele związków i zawsze było wokół mnie dużo dziewczyn, nigdy się szaleńczo nie zakochałem, chyba tego nie potrafię, coś ze mną nie tak, byłem ciągle tylko "letni" w z moją żoną zaczęła się od przyjaźni, wspólnych zainteresowań, podobnych marzeń, planów itd, mając dwadzieścia kilka lat uznałem, że to wystarczy i wystarczyło na długo. Ta przyjaźń gdzieś się zatraciła przez lata choć nadal żona jest najbliższą mi osobą i łączy nas uczucie, którego nie potrafię zdecydowanie mam dość mojego życia, takiego marazmu, pustki, braku chęci na cokolwiek, nawet na zmiany. Jest wiele rzeczy, które by mnie uszczęśliwily, ale czy dały by mi poczucie szczęścia, spełnienia. Jestem marzycielem, szukającym ciągle ideałów i nidy nie zadowolą mnie namiastki, dlatego moje życie pozostanie pełne goryczy i rozterek. 22 Odpowiedź przez Myszeczka23 2012-11-29 15:19:31 Myszeczka23 Przyjaciółka Forum Nieaktywny Zarejestrowany: 2012-10-29 Posty: 2,601 Wiek: 28 Odp: życie bez miłości A po ile wy macie lat? Widzi się tylko sercem, najważniejsze jest niewidoczne dla oczu. 23 Odpowiedź przez 2012-11-29 16:35:07 Net-Facet Nieaktywny Zarejestrowany: 2012-11-26 Posty: 90 Wiek: 27 Odp: życie bez miłości gx280 chyba jesteśmy podobni ja osobiście też nigdy nie czułem, żadnych motyli ani nie byłem tak zakochany żebym głowę stracił, moje zauroczenia kończą się zawsze na stwierdzeniu faktu, że dziewczyna mi się podoba. Trochę się zawsze zastanawiałem jak to jest u innych, że głowę tracą. Cóż może ty miałeś podobnie, w każdym razie większość naszych uczuć jest w naszej głowie, a człowiek ma paskudną naturę skupiania się mało istotnych szczegółach, które rosną potem do rangi problemu przez duże "P", postaraj się skupić na dobrych cechach, żony na tym czego by Ci brakowało gdybyś ją stracił. Według mnie choć przyznaje, że doświadczenie mam żadne to całe kochanie to coś więcej niż tylko sex i motyle w brzuchu wg. mnie to właśnie ta szara codzienność, w której człowiek ma bliską osobę na której może polegać. Nie uwierzę, że nic totalnie nie czułeś 20 lat temu raczej miałeś wątpliwości, które wróciły i urosły. Może spróbujcie znaleźć więcej czasu dla siebie, być może w tym całym zabieganym życiu niektóre uczucia po prostu uległy zamazaniu może warto popracować żeby wrócił im kontrast. Bo nie uwierzę, że byłeś z kimś 20lat i był ten ktoś dla Ciebie obcą osobą zwykłą, się i pamiętaj, im dłużej myślisz, tym więcej pojawia się wątpliwości. 24 Odpowiedź przez tbr 2012-11-29 22:04:05 tbr Tajemnicza Lady Nieaktywny Zarejestrowany: 2012-11-14 Posty: 95 Wiek: po 20, ale ciągle przed 25 ;) Odp: życie bez miłości A ja chciałam napisać coś trochę innego... Może nie do końca w temacie, ale chcę to napisać i czuję, że znam Cię, ale zarówno stylem swoich wypowiedzi jak i ich treścią bardzo przypominasz mi mojego przyjaciela. Ja się w nim zakochałam i zawsze to ja się starałam, żeby zwrócił na mnie uwagę... A on nic. Był dla mnie miły, wszystko robiliśmy razem, zdarzyło się że spaliśmy w jednym łóżku, ale - z perspektywy dzisiejszego dnia mogę to powiedzieć - nie okazywał mi jakichś specjalnych względów. Nie wiem, czy i Ty jesteś zimny w uczuciach tak jak on (piszesz, że nigdy żadnych motyli, nigdy Ci na nikim aż tak straszliwie nie zależało), ale jak mówię, jest w was coś podobnego. On tak samo mówi, że jest pusty i nie ma chęci do mu jakiś czas temu co do niego czuję, ale on się tłumaczył dość podobnie jak Ty. Nie mógł, nie chciał odpłacić mi tym samym. Mówił, że jestem dla niego bardzo, bardzo ważna i że wie, że to na mnie mu powinno zależeć. Że ma nadzieję, że któregoś dnia się obudzi i stwierdzi, że też coś do mnie czuje. Płakałam, było mi smutno, nie mogłam zrozumieć, dlaczego nawet nie chce wiesz co? Dzisiaj zakończyliśmy naszą znajomość tak chyba już na amen i wciąż mi ciężko. On dalej chciał, żebyśmy byli przyjaciółmi, ale ja wiedziałam że za jakiś czas znów zacznę coś sobie wyobrażać. Wróciłam do domu, weszłam na forum, znalazłam Twój wątek. I chyba Ci dziękuję, bo to mi troszkę uświadomiło, jak smutno mogłoby wyglądać moje życie... On by trochę dla świętego spokoju, trochę z rezygnacji się zgodził, a ja nawet nie wiedziałabym, jak bardzo jest zrobiłeś, że wszedłeś w taki związek. Ale jako osoba z trochę tej "drugiej strony" powiem Ci może dość nieprzyjemnie, ale prawdziwie - pij piwo, które uwarzyłeś. Twoja żona na pewno i tak sporo się nacierpiała, próbując Cię uszczęśliwić, pokazać Ci, że się dla Ciebie poświęci. Ona na pewno widziała i widzi, że to nigdy nie było to, co powinno być. Uwierz, że ona wie, że nie jest tak kochana, jak powinna być. Ale jeśli się na to wszystko godziłeś przez 18 lat, to teraz rób wszystko, żeby to ratować. Żona na to tym, sam mówisz że wiele was łączyło. To wciąż jest, spróbuj tylko to odszukać 25 Odpowiedź przez TAID 2012-12-15 00:02:40 TAID Niewinne początki Nieaktywny Zarejestrowany: 2012-12-12 Posty: 4 Odp: życie bez miłości gx280Dopiero teraz wczytałem się w Twój post..., czym chciałem się podzielić z Tobą znajdziesz w "innym miejscu" . Teraz widzę że oprócz sytuacji (choć trochę się różniącej) mamy też inne podobieństwa:"....Potrafiłem zawsze znaleźć małe szczęścia w drobiazgach codziennego życia i to mi wystarczało...""...Jestem marzycielem, szukającym ciągle ideałów i nidy nie zadowolą mnie namiastki, dlatego moje życie pozostanie pełne goryczy i rozterek..."Myślę też że słowa - - są cenną wskazówką w szczególności ostatnie zdanie. Choć pewnie takie typy jak my już tak mamy i jest to nieuleczalne. A być może potrzebujesz wstrząsu jakiego ja doświadczyłem aby... dostrzec "urok" stanu rzeczy jaki masz?Pozdrawiam. jestem kim jestem... i raz mi z tym dobrze a raz... nie 26 Odpowiedź przez niuniusia1 2013-02-22 23:24:06 niuniusia1 Niewinne początki Nieaktywny Zarejestrowany: 2013-02-22 Posty: 1 Odp: życie bez miłościwitam jestem mezata od pol rokua mam 24 lata i dwojke dzieci!KIEDY POZNALAM JARKA BYLO SUPER WSPOLNE PLANY SPACERY POMYSLY>>>>> TO BYLO COS CZEGO OCZEKIWALAM W ZYCIU .Wychowalam sie w biednej rodzinie ale bylam szczera dziewczyna .Pokochalam go alee tu sie zaczyna problem>>>> pokochalam go??????? sama niewiem jestem z nim szosty rok !, ale wczesniej kiedy mialam 16lat pzezylam cos niesamowitego bylam w siudmym niebie pokochalam naprawde mocno i tak teraz tesknie minelo tyle lat ale ja dalej czuje cos do czego nie moge sie przyznac to jest bolesne i to bardzo!kocham swoje dzieci ale nie moge juz dalej tak zyc moja milosc jest gdzie indziej gdybym wygrala w lotto ucieklabym z dziecmi i moim ukochanym gdzies gdzie nikt by nas nie znalazl!!!!!!! 27 Odpowiedź przez ShyShe 2013-02-23 16:22:55 ShyShe Dobry Duszek Forum Nieaktywny Zarejestrowany: 2012-12-11 Posty: 145 Wiek: 24 Odp: życie bez miłościAbstrahując od wcześniejszych wypowiedzi, napiszę tak:Mężczyznom nie chce się zabiegac o kobietę swoich marzeń, o tę kobietę, pry której czują tzw. motylki w brzuchu...A jak się napatoczy ktoś kto o Was zabiega ( nie musicie nic robić) wówczas godzicie się na związek z kimś, do którego czujecie jedynie sympatię i przez którego czujecie się dowartościowani...Niestety tak to się kończy...Przykro mi ale o rzeczy, które są wartościowe trezba jednak w życiu powalczyć.... i żeby ktoś mi nie wytknął: nie uważam, że Twoja kobieta nie jest wartościowym człowiekiem, niemniej jednak to się da wyczuć czy "chemia" jest po obu stronach a to już nie zależy od cech, jakie człowiek posiada... 28 Odpowiedź przez enya 2013-02-23 16:54:21 Ostatnio edytowany przez enya (2013-02-23 17:05:02) enya Przyjaciółka Forum Nieaktywny Zarejestrowany: 2010-05-31 Posty: 1,158 Odp: życie bez miłości Ja napiszę, że nie dziwę się Twojej żonie. Żle bym się czuła wiedząc, że mój meczyzna poślubił mnie " z rozsądku", bo jestem dobra, bo potrafię to, czy tamto, bo docenia moje starania itp., jednak nigdy tak naprawdę mnie nie kochał. Jak kazdy chciałabym być kochana, wiedzieć, że mój mąż mnie kocha. Oczywiście szacunek, przyjaźń to wszystko jest Ok, jak najbardziej pożądane ale jednak ta przyjaźń powinna wynikać z miłości, stwarzać przestrzeń także dla namiętności. Gdyby w związku chodziło tylko o przyjaźń...? Ale myśle, ze tak nie jest bo inaczej moglibyśmy zwizać się z każdym z kim się dogadujemy i lubimy...Na miejscu Twojej żony czułabym się oszukana. Świadomośc, że mój maż może nigdy mnie nie kochał tak jak myślałam, jak ja kochałam... nie jesteś w stanie dać jej tego czego ona pragnie, a ona nie potrafi pogodzić się z tym czego nie ma. I myslę, że tu nawet nie chodzi o brak seksu, Twojej namiętności tylko o sam fakt, że Ty NIE CHCESZ, nie że terapia małżeńska byłaby tu najbardziej pomocna. Może pomogłoby Ci to bardziej zrozumieć siebie, swoje potrzeby, czy też brak Dodam też, że denerwuje mnie nieszczerość w związkach. Gdzie jedna strona jest z jakiś powodów niespełniona, niezadowolona ale nigdy nic o tym nie powie, gra przed partnerem, ze wszystko jest OK. Sama siebie próbuje przekonać, że kocha, że jest dobrze. Gdzie na wszystko się zgadza chociaż tak nie uważa i tak trwa w kłamstwie. Po czym po latach ma już dosyć udawania, nie wytrzymuje napięcia i w końcu coś pęka - dochodzą do głosu prawdziwe, skrywane uczucia. To przepis aby unieszczęśliwić siebie i osobę, której pozwolilo się wierzyć, że jest się kogoś zrani odchodząc na początku, stwierdzając, że się nie kocha, nic z tego nie będzie niż pozwalać wierzyć partnerowi w coś co nie istenieje. 29 Odpowiedź przez ewa72 2013-12-28 22:47:56 ewa72 Niewinne początki Nieaktywny Zarejestrowany: 2012-10-01 Posty: 6 Odp: życie bez miłoścido gx280wiesz jak czytałam Twój post myślałam, że pisał go mój mąż. U nas sytuacja jest identyczna. Dziś wykrzyczałam mu w twarz,że do dziś go kochałam, a teraz to on postarał się o to żebym przestała go kochać . Wygasa we mnie wszystko, często myślę, że może lepiej byłoby gdybym odeszła w sensie umarła. Dziwnie bo te myśli mnie przerażają ale coraz częściej wracają do mnie. Boję się, że jak on nie zmieni swojego nastawienia do mnie może mi się coś stać, nie daję już rady. Co mam robić. On mi mówi w twarz że mnie zostawi jak dzieci skończą 18 lat, że mnie nie kocha, że mam się leczyć, po prostu ubliża mi. Piszę to kilka dni po Wigilii, łzy lecą mi po policzkach a on śpi obok i chrapie i ma wszystko gdzieś. Nie mam już sił. 30 Odpowiedź przez paulo71 2013-12-29 13:16:20 paulo71 Net-Facet Nieaktywny Zarejestrowany: 2013-12-12 Posty: 1,585 Odp: życie bez miłości ewa72 napisał/a:do gx280wiesz jak czytałam Twój post myślałam, że pisał go mój mąż. U nas sytuacja jest identyczna. Dziś wykrzyczałam mu w twarz,że do dziś go kochałam, a teraz to on postarał się o to żebym przestała go kochać . Wygasa we mnie wszystko, często myślę, że może lepiej byłoby gdybym odeszła w sensie umarła. Dziwnie bo te myśli mnie przerażają ale coraz częściej wracają do mnie. Boję się, że jak on nie zmieni swojego nastawienia do mnie może mi się coś stać, nie daję już rady. Co mam robić. On mi mówi w twarz że mnie zostawi jak dzieci skończą 18 lat, że mnie nie kocha, że mam się leczyć, po prostu ubliża mi. Piszę to kilka dni po Wigilii, łzy lecą mi po policzkach a on śpi obok i chrapie i ma wszystko gdzieś. Nie mam już to i twój mąż pisał? 31 Odpowiedź przez neeli 2013-12-29 14:36:10 neeli Dobry Duszek Forum Nieaktywny Zawód: księgowa Zarejestrowany: 2013-03-16 Posty: 129 Wiek: 38 Odp: życie bez miłoścido gx280...a ja akurat doskonale Cię rozumiem...też przestałam wierzyć w wielka miłość, która zdarza się tylko na filmach...i nie czekałam na nią...wybrałam zrozumienie i przyjaźń...tylko już teraz wiem, ze nie jest łatwo żyć w takim związku...czy taki związek ma szanse przetrwać...hmm...nie wiem...sama się przekonam 32 Odpowiedź przez mar3 2013-12-29 15:22:38 mar3 Net-Facet Nieaktywny Zarejestrowany: 2011-10-14 Posty: 901 Wiek: 35 Odp: życie bez miłości Ja widze to tak ze albo poprpstu on cos czul do niej na poczatku chodz nie motyle moze do tego si edolozylo ze przestal wierzyc ze spotka go aak milosc a nie chchial byc sam ale tez jest fakt ze moze trafil n atak akobiete mogl n ainna i moze t ainna by nie poslubila go tamta moze byla slepo zakochana i wcale nie musi odczuwac ze maz jej nei kocha sa tacy ludzie wiec napeweno nei ejst tylko jego wina moze poprostu dwie nie odpowiednie osoby trafily na siebie. neeli wiesz ja tez nie spptkalem si ez czyms takim i sam nie wiem czy wierzyc w taka milosc ze cie trafi i wogole co nei znaczy ze nei mozna naprawde normalnei kogos pokochac i kochac. JEzeli ci to pomorze cos to wiem to po sobei nie bylo wielkiego bum bylo zwykle spotkanie przyjazn hm i sam nei wiem jak ikreslic milosc al emysle ze jezeli tesknielem za ta osoba potrafila mi robic przykrosc nie byl ami obojetna cchialem spedzac z nia czas to chyab jednak bylo uczucie i napewno nie zwykle jak do kolezanki bo za kolezankami si enie teskni itp. Po co jestes w zwiazku w korym ci ciezko ja w somi neimialem ciezko a nei bylo motylow w brzuchu ani inneych rzeczy chodz wiem co to jest i spotkalo mnei to al eto takie auroczenie ktore mija jak poznajemy dokladniej osobe sam chyab wole kogo spoznawac na spokojnie niz z takimi emocjami ktore nami targaja i oslepiaja troche . Jezeli jestes z tym kims i nie czujesz ze chchesz sie z nim spotkac to si enie spotykaj jezli jest zwyklym kumplem nie spotykaj sie, nawet jak nie ma wielkiej milosci jak piszesz to jest zwykle zainteresowanie i chec bycia z ta druga osoba a to juz jest cos niz tak jak piszesz ze nie jest ci latwo w takim zwiazku jak twoj bo widze ze jestes z kims z kim nie chches zbyc i jestes na sile, 33 Odpowiedź przez potłuczonyludek 2013-12-29 16:01:37 potłuczonyludek Wkręcam się coraz bardziej Nieaktywny Zarejestrowany: 2013-12-11 Posty: 34 Odp: życie bez miłości Chyba w żadnym związku nie jest łatwo. Czy długo już jesteś w takim związku? Jak sobie radzicie? Ja trochę czuję podobnie i sam nie wiem co mam o tym wszystkim myśleć. Zapraszam też do mojego wątku "pustka w sercu", może masz podobnie i mnie trochę jakoś wspomożesz ;-)neeli napisał/a:do gx280...a ja akurat doskonale Cię rozumiem...też przestałam wierzyć w wielka miłość, która zdarza się tylko na filmach...i nie czekałam na nią...wybrałam zrozumienie i przyjaźń...tylko już teraz wiem, ze nie jest łatwo żyć w takim związku...czy taki związek ma szanse przetrwać...hmm...nie wiem...sama się przekonam 34 Odpowiedź przez Ola_ma_pytanie 2013-12-30 12:18:03 Ola_ma_pytanie Zbanowany Nieaktywny Zarejestrowany: 2013-12-30 Posty: 11 Odp: życie bez miłościDużo jest par, małżeństw, w które dawno wepchnęła się rutyna. To smutne. Ale tak właśnie jest. Wiesz znam taką parę gdzie kobieta była lekarzem, facet majstrem. Obydwoje zarabiali dom, kasa, syn. I po 20 paru latach. Po prostu się rozeszli, niby, że on miał kochanki i żona go wyrzuciła. Ale szybko znalazł następną 15 lat młodszą. Ona tak samo rozwódka, też małżeństwo-niewypał. Też z wyższym wykształceniem. Ale bardzo się dobrali, i to jest miłość. Planują ślub, mieszkanie. Widać, że są szczęśliwi. Dzieci są dorosłe. Mają swoje życie. A oni mają siebie. Czasem jak nie to nie nie ma co się na siłę zmuszać i unieszczęśliwiać. Czasem po prostu miłość się skończy i nie czarujmy się z pustego i Salomon nie naleje. Owszem warto zawalczyć o małżeństwo jak czujesz, że jeszcze można coś uzyskać. Iść na terapię, zaangażować się jakiś wyjazd, kolacja. Wiele może zdziałać. Ale chcę Ci tylko powiedzieć nic na siłę. Czasem, lepiej rozstać się z klasą niż żyć w ciągłych przepychankach. 35 Odpowiedź przez ewa72 2013-12-31 01:01:18 ewa72 Niewinne początki Nieaktywny Zarejestrowany: 2012-10-01 Posty: 6 Odp: życie bez miłości Ola_ma_pytanie napisał/a:Dużo jest par, małżeństw, w które dawno wepchnęła się rutyna. To smutne. Ale tak właśnie jest. Wiesz znam taką parę gdzie kobieta była lekarzem, facet majstrem. Obydwoje zarabiali dom, kasa, syn. I po 20 paru latach. Po prostu się rozeszli, niby, że on miał kochanki i żona go wyrzuciła. Ale szybko znalazł następną 15 lat młodszą. Ona tak samo rozwódka, też małżeństwo-niewypał. Też z wyższym wykształceniem. Ale bardzo się dobrali, i to jest miłość. Planują ślub, mieszkanie. Widać, że są szczęśliwi. Dzieci są dorosłe. Mają swoje życie. A oni mają siebie. Czasem jak nie to nie nie ma co się na siłę zmuszać i unieszczęśliwiać. Czasem po prostu miłość się skończy i nie czarujmy się z pustego i Salomon nie naleje. Owszem warto zawalczyć o małżeństwo jak czujesz, że jeszcze można coś uzyskać. Iść na terapię, zaangażować się jakiś wyjazd, kolacja. Wiele może zdziałać. Ale chcę Ci tylko powiedzieć nic na siłę. Czasem, lepiej rozstać się z klasą niż żyć w ciągłych wiem co czynić 36 Odpowiedź przez Jedentaki 2016-03-21 18:47:31 Jedentaki Net-facet Nieaktywny Zarejestrowany: 2009-12-25 Posty: 132 Wiek: 30 Odp: życie bez miłości Nie wiem jak autor tematu ale dla mnie szok bez miłości nie mógłbym się związać z żadną osobą na wiem czy odwaga czy nie czuj się obrażony bo nie jest to moim motyle w brzuchu taka szalona miłość to coś pięknego ,człowiek nie myśli racjonalnie,traci głowę dosłownie przeżyłem dwa razy coś takiego z ręką na sercu dałbym się za te kobiety niespełniona ,nie dość dojrzały byłem i się poddałem ,młody i w sercu nieziemski wiele wody upłyneło aż sobie jeden wielki zawód ,zdrada i nie docenienie przez partnerke mojej może i lepiej że tego nie przeżyłeś tego szaleństwa ,wiesz to coś niesamowitego ale ból i żal gdy coś nie wyjdzie potęguje się wolałbym mieć normalny związek bez tej szalonej miłości...No ale ja romantyk i jak się zakocham to gotów jestem na wszystko Szczęście drugiej osoby jest ważniejsze od mojego szczęścia...na tym polega miłość taka prawdziwa miłość...Teraz boję się zakochać...wiele mnie ta miłość to wszystko wykończyło i zniszczyło....Jestem w 'zawieszeniu'Autorze zastanów się czy warto.... Każdy człowiek powinien dążyć do szczęścia...życie jest za krótkie aby się smucić .Żyj tak aby nie żałować pod koniec życia że czegoś nie zrobiłeś.... Strony 1 Zaloguj się lub zarejestruj by napisać odpowiedź W tym roku mija siedem lat, gdy węzłem małżeńskim związali się Antonina Turnau, córka Grzegorza Turnaua, oraz starszy od niej o 39 lat Marek Kondrat. Relacja Tosi z Markiem, kolegą taty, od którego jest zresztą starszy o 17 lat, od początku budziła gorące emocje. Zwłaszcza że szybko przypomniano sobie, co Marek Kondrat opowiadał o małżeństwie. Może przypomnijmy, że Kondrat miał już jedną żonę, Ludgardę Gagajek, z którą doczekał się dwóch synów: dziś 48-letniego Mikołaja i 42-letniego Wojciecha. Druga pani Kondrat ma zaś lat Turnau zdaje się być zadowolona z tego, jak ułożyło się jej życie. W 2018 roku urodziła mężowi córkę Helenę i oddała się życiu rodzinnemu. Zawodowo też radziła sobie nieźle: pomagała Kondratom przy biznesie z winami, chociaż jej 72-letni mąż nie ma prawa narzekać na brak gotówki. Jakby tego było mało, teraz planuje... podbić rynek modowy i właśnie z tej okazji udzieliła pierwszego od lat osobistego część artykułu pod materiałem wideoZobacz także: Wywiad Fabijańskiego: kulisy, konsekwencje i oświadczeniaAntonina wybrała sobie za powiernika Mateusza Szymkowiaka, a rozmowę opublikował magazyn "Fashion Magazine". W końcu żona Marka Kondrata chce być projektantką mody, która "przeinterpretowała kimono"... Szymkowiak zapytał ją jednak o małżeństwo, a Tosia, jak zwykle od lat, zapewniła, że świetnie dogaduje się z mężem, co zawdzięcza bardzo dobrej relacji z jesteśmy szalenie zżyci z tatą. Bardzo dobrze się rozumiemy i świetnie dogadujemy. Mamy z tatą sztamę. Ale z mamą też! - wykorzystała rozmowę do wyjaśnienia kilku kwestii, które przez lata narosły wokół jej pożycia z Kondratem. Zapewniła, że absolutnie nie poznała go w dzieciństwie i że wcale nie mają domów we Francji i Włoszech, a jedynie w Hiszpanii. To tam wyjeżdżają, by odpocząć od dusznego Krakowa, w którym wszyscy ich znają...Rzeczywiście był wśród nich [ludzi niezwykłych - przyp. red.] twój mąż, Marek Kondrat, i wychowywałaś się na jego kolanach? - zagaił to jedna z wielu bzdur, które o nas piszą. (...) Poznałam Marka jako dorosła kobieta. I nie, nie w Kazimierzu Dolnym na festiwalu "Dwa Brzegi". Tu skończmy - ucięła Antonina, która w chwili ślubu z aktorem miała 27 lat. (...) Nie to, żebym czytała wszystko na nasz temat, ale naprawdę większość to nieprawda. Nie, nie mamy winnicy. (...) Mamy dom w Hiszpanii, więc gdy tylko pojawia się ochota na wyjazd, jedziemy właśnie tam, trochę "pomieszkać". Ostatnio pokochaliśmy też Beskid. Jest tam taka chatka, w której nie ma zasięgu: ani telefonu, ani internetu, o telewizji nie wspominając. Nigdzie tak wspaniale nie wypoczywam. Totalny wciąż jest pod wrażeniem 73-letniego męża, który uwodzi otoczenie opowieściami o winie. Nie ukrywa, że to dzięki niemu stała się taką smakoszką tego szlachetnego trunku:Nie sposób nie zakochać się w winie, słuchając, jak opowiada o nim mój mąż! To fascynujący świat i jestem szczęśliwa, że często mogę Markowi towarzyszyć w podróżach i podczas degustacji. Nawet jeśli niektóre historie słyszę nie po raz pierwszy, zawsze mnie uwodzą - zapewnia rozmowie nie zabrakło też pytania, jak córka Grzegorza Turnaua żyje z partnerem starszym o 17 lat od ojca. Tosia skromnie stwierdziła, że ona tej różnicy wieku nie widzi, wszak na świecie są gorsze różnice w związkach, zwłaszcza te do mnie kiedyś dziewczyna, że jest w podobnej sytuacji życiowej, że wybrała partnera i też chodzi o dużą różnicę wieku. Jej wyboru nie akceptowała rodzina, była w rozterce, nie wiedziała, co zrobić. Kompletnie nie potrafiłam się do tego odnieść z własnej perspektywy. Nie mam poczucia, żebym dokonała w życiu jakichś trudnych wyborów, nie mam poczucia, żebym coś poświęciła. Mam wokół kochających, wspierających ludzi. A w swoich, być może dla niektórych odważnych, wyborach zawsze czułam pełną akceptację najbliższych - opowiada dumna. (...) Myślę, że są groźniejsze różnice, na przykład światopoglądowe. Każda relacja wiąże się z ryzykiem, w każdym związku jest potencjał konfliktu, komplikacji, o każdy trzeba dbać. Ale to gra warta laurka?Oceń jakość naszego artykułu:Twoja opinia pozwala nam tworzyć lepsze to zdziwko. Do tej pory kojarze ja ze stylem ciotki-klotki, a tu marka świecie jest już tyle ubrań,że nie potrzeba nam nowych !!!!! Katastrofa klimatyczna puka do drzwi a ra się bierze za tworzenie kolejnych szmat. Ma małe dziecko i doprawny nie rozumie do czego to prowadzi? Pomijam reklamę przez pryzmat sprzedaży prywatności...nie lubię takich sesji modelek, gdzie one wyglądają i specjalnie się układają tak, że wydają się być lekko upośledzone, co to za styl...No powiem Wam, że z wieloma rzeczami Ona mnie się kojarzy, ale z MODĄ?!!! 😳🤣😳za nic w świecie Antonina Turnau nie kojarzy mnie się z modą🤣🤣🤣🙈🙈🙈Booooring. A tak poza tym ciuchy słabe. Nie wiem na jaką okazję. Ta marynarka jak po dziadku to już w ogóle. I te wydumane zdjęcia 🫣Najnowsze komentarze (221)Co pudel, boisz sie likusow? Nowy dzień.....nowa porcja jadu i najgorszego jak bez tego żyć?!Raz miałam seks z takim starszym i muszę powiedzieć że już nigdy pozniej nie mialam takiego orgazmu. A minęło 20 oryg...7 dni temuDziadrk wyrwal wnuczkedla mnie to niesmaczne i pisze to jako emerytka. nie widze sie u boku 40 lat mlodszego mezczyzny, wysportowanego jak piotr stramowski na łonie natury hmmmTe biale buty- nieeeeeeeee🫣Z jej spojrzeń wynika ze jest nieszczęśliwa chciałaby się przytulić na pewno do młodego fotomodela i ciągać za rękę seksownego młodego południowca z temperamentem tygrysa a tu tylko widok dziadziusia na co dzienLubię ich. Dużo szczęśćia i miłości! Dla wszystkich!!!!o matko jaka tragedia i kolejne bezguście xDPudel dlaczego usuwasz komentarze? Pandemia, wojna, inflacja, katastrofa klimatyczna, a ta będzie się modą zajmować🤦‍♀️ A wyglądała na mądrzejsząCo Wy za brednie piszecie o pierwszej zonie Miała na imię Ilona ,a nie Ludgarda !!!!!Kocham Marka Konrada za wszystkie rolę , które zagrał. Jeśli oni się kochają to nam wara od jego wieku i od ich im szczęścia. Odpowiedzi no niby można ... ale życie wtedy jest bez smaku Véneza odpowiedział(a) o 15:44 Myślę, że jest;. Ale bardzo, bardzo bym tego nie chciała. Takie życie musi być puste, bez jakichkolwiek ciepłych emocji. Nie czujesz miłości, która ktoś CIę darzy, nie czujesz nic. Tylko pustkę w sercu. Teoretycznie istnieje ale życie by było słabe... blocked odpowiedział(a) o 15:47 no na pewno istnieje, ale w tedy jest monotonnie i nudno Juleńka♥ odpowiedział(a) o 16:05 no jak nie bedzie miłosci to nie umrzesz... nati7511 odpowiedział(a) o 16:26 Niby tak, ale czy wtedy to życie ma sens? na podstawie "Romea i Julii"nie da sięna końcu bohaterowie się zabijają Na pewno jest. Ale czy to nie jedno z tych rzeczy, która czyni nas ludźmi? Uważasz, że znasz lepszą odpowiedź? lub Oczywiście, że nie umiesz, bo najważniejsza miłość to ta sama do siebie, miłość bezwarunkowa, nieustająca, dająca siłę, wybaczająca wszystko, pchająca do rozwoju, do poznawania siebie, do pokonywania wyzwań i dająca pozwolenie na popełnianie błędów. Nie mogłabyś więc żyć bez miłości, bez miłości nie byłoby Ciebie – odpisuje dzisiaj na wiadomość. Każda z nas tęskni za byciem kochaną, czasami tak rozpaczliwie, że zapominamy, iż najpiękniejszą relację możemy stworzyć dopiero wtedy, kiedy jesteśmy szczęśliwe same ze sobą. Chciałybyśmy zastąpić samotność wspólnym śmiechem, zmysłowym dotykiem, jego zachwytem, najlepiej już teraz, zaraz, natychmiast, ale wszystko co wartościowe wymaga od nas trochę wysiłku – nawet czekanie na właściwego partnera. Wiem, że to trudne, wiem, że potrafimy dojść do granicy pustki i bólu, rozczarowania i utraty nadziei. Wiem… Ale też wiem, że w każdym momencie życia przyciągamy wszystko to, na co jesteśmy gotowe, a świat nawet w tych najbardziej trudnych chwilach przygotowuje nas na to, co jest dla nas najlepsze. Zmieniamy się i to jest cudowne, a razem z nami nasze wyobrażenie związku, partnerstwa i miłości. Im bardziej jesteśmy świadome siebie i swoich potrzeb oraz im mocniej jesteśmy przekonane o własnym poczuciu wartości, tym bardziej stajemy się wymagające. Z każdym rokiem, z każdym doświadczeniem inaczej wartościujemy świat i nasze oczekiwania. Uważność i świadomość to teraz nasi najlepsi przyjaciele. Bądźmy sobie wdzięczne za naszą mądrość i dojrzałość emocjonalną, pozwalającą na dokonywanie najlepszych dla nas wyborów, słuchanie serca, rezygnację z pozornych kompromisów, rozliczanie się z tym, co ciągnie nas w dół. Bądźmy w tym wszystkim szczęśliwe same ze sobą i wolne od kurczowego trzymania się pozornych relacji ze strachu przed samotnością. A czy umiemy żyć bez miłości? Naszej własnej – na pewno nie. Na pewno potrzebujemy też kogoś kochać i czuć się kochane. Ale dajmy sobie też prawo szczerze pobyć samej ze sobą i sprawdzić się w tej relacji. Pozwólmy też sobie na nietrafione relacyjnie wybory. Mamy prawo poznawać innych, ale i odchodzić, kiedy różnimy się systemem wartości. Pozwólmy sobie na rozczarowania, na samotność, na tęsknotę za byciem kochaną. To najlepsza droga do poznania samej siebie. Zobacz także: “Naucz się żyć sama a nigdy nie będziesz samotna” Magdalena Koźmala, redaktor naczelna. Zobacz inne artykuły autora, fot. Lidia Skuza Strona główna Motywacja Relacje Kariera Wrażliwość Podróże Współpraca Obserwacje, przemyślenia, wnioski, inspiracje i obawy. Próby odnalezienia odpowiedzi na pytanie: jak żyć? Od niezależności do samotności – „Szwedzka teoria miłości” „Szwedzka teoria miłości” (reż. Erik Gandini) to film dokumentalny, który zmusza do głębokiej refleksji. Zwraca uwagę na problem, z którym boryka się współczesne społeczeństwo pełne indywidualistów. Przestrzega przed modelem życia, prowadzącym do samotności i zanikania relacji międzyludzkich. Kariera, sukces i niezależność Wedle szwedzkiej teorii miłości każdy człowiek musi być samowystarczalny, skupiać się na własnych potrzebach i karierze zawodowej. Jako samodzielna jednostka, nie potrzebuje do życia kontaktu z drugim człowiekiem. Priorytetem stały się wysokie zarobki, samorozwój i niekończące się pasmo sukcesów. Relacje z rodziną i przyjaciółmi, a także związki schodzą w tym wypadku na dalszy plan. Stanowią jedynie przeszkodę w dążeniu do własnego celu i zabierają cenny czas, który można wykorzystać w dużo ambitniejszy sposób. Zanikające relacje i samotność Film pokazuje skutki ciągłej pogoni za sukcesem. Światem zapanowała niezależność i indywidualizm. Ludzie skupili się na sobie i zaczęli izolować się od innych. Bohaterowie filmu pozornie mają wszystko – wspaniałe warunki życia, wymarzoną pracę, piękne apartamenty. Szwedzki model życia doprowadził jednak do ogromnego kryzysu relacji społecznych. Mieszkańców dręczy przeraźliwa samotność. Nie potrafią rozmawiać, nie okazują sobie uczuć. Rodzina straciła całkowicie swoją wartość. Wszelkie relacje ulegają zatarciu. Każdy żyje sam, w swoim własnym świecie i nie potrzebuje w nim obecności innych ludzi. Do czego prowadzi szwedzki model życia? Co czwarta osoba w Szwecji umiera w samotności. Często zdarza się, że starszy człowiek zostaje znaleziony w swoim mieszkaniu nawet 2 lata po śmierci! Nikt nie był w stanie stwierdzić nieobecności danej osoby – przebywała ona na emeryturze, nie utrzymywała kontaktu z rodziną, znajomymi czy choćby sąsiadami. Jej wszelkie rachunki opłacane były automatycznie. W Szwecji powstały nawet specjalne instytucje, które poszukują krewnych zmarłego. Często stanowi to nie lada wyzwanie ze względu na brak śladów po jakiejkolwiek relacji z członkami rodziny. Podejrzany kontakt wzrokowy Wystarczy przyjrzeć się współpasażerom w komunikacji miejskiej. Zdecydowana większość wpatrzona jest w ekran telefonu lub patrzy w szybę z słuchawkami na uszach. Ludzie nie rozmawiają ze sobą, rzadko kiedy odpowiadają „dzień dobry”. Żyjemy w czasach, kiedy nawiązanie kontaktu wzrokowego czy posłanie uśmiechu osobie nieznajomej jest co najmniej podejrzane. Prędzej zinterpretujemy to jako psychiczne zaburzenie, niż przyjazny, spontaniczny gest. Ludzie stają się sobie obcy, oddalają się od siebie i skupiają jedynie na własnych potrzebach. Taka postawa może przynieść fatalne skutki, o czym skutecznie przestrzega nas właśnie „Szwedzka teoria miłości”. Zdjęcie: Kadr z filmu „Szwedzka teoria miłości”, reż. Erik Gandini (Visited 232 times, 1 visits today)

do czego prowadzi życie bez miłości